کد مطلب:28397 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:119
1929. امام علی علیه السلام: دانش، گمشده مؤمن است، پس آن را حتی از دست مشركان بگیرید، و هیچ یك از شما از فرا گرفتنِ حكمت - از هر كه بشنود - خودداری نكند.[2]. 1930. امام علی علیه السلام: حكمت را هر كجا یافتی فراگیر. به درستی كه حكمت، گمشده هر مؤمن است.[3]. 1931. امام علی علیه السلام: حكمت، گمشده مؤمن است؛ باید آن را بجوید، گرچه در اختیار بدكاران باشد.[4]. 1932. امام علی علیه السلام: فرا گیرید حكمت را، گرچه از مشركان باشد.[5]. 1933. امام علی علیه السلام: حكمت، گمشده مؤمن است. بِرُبا آن را، گرچه از دهان مشركان.[6]. 1934. امام علی علیه السلام: حكمت، گمشده مؤمن است. بجویید آن را، ولو نزد مشركان؛ چرا كه شما بدان سزاوارترید و شایسته آنید.[7]. 1935. امام علی علیه السلام: حكمت، گمشده مؤمن است. آن را فرا گیرید، گرچه از دهان منافقان باشد.[8]. 1936. امام علی علیه السلام: حكمت، گمشده مؤمن است. پس بستان آن را، گرچه از منافقان.[9]. 1937. امام علی علیه السلام: حكمت را هر جا به تو رو آورد، فراگیر؛ چرا كه حكمت، [ گاه ]در سینه منافق است و در سینه اش بجنبد تا بیرون شود و با همسان های خود، در سینه مؤمن، آرام گیرد.[10].
1928. امام علی علیه السلام: دانشِ هركس را كه می داند، فرا گیر، و دانشت را به كسی كه نمی داند بیاموز. هر گاه چنین كردی، [خداوند] آنچه را ندانی، به تو بیاموزد و از آنچه می دانی، بهره ببری.[1].